Wandel eens net als Rinnie met andere ogen door je eigen stad

BLOG – Alsof ik een vreemdeling ben in mijn  eigen stad, zo loop ik vandaag tussen allerlei onbekende mensen. Ik hoor Frans, Duits en Engels spreken en verder nog andere talen die ik niet ken. 

Het is druk. Mijn stad is dit jaar culturele hoofdstad van Europa. Daarom zijn er veel bezoekers. Ze komen met trein, bus of met eigen auto naar het hoge Noorden van ons land, om te kijken en te ervaren wat deze stad te bieden heeft. Als ik de parkeergarage verlaat, trek ik net als de anderen een stadsplattegrond uit een soort automaat. Een route die ik zeer goed ken, ontvouwt zich voor mijn ogen en met rode letters staan daar de bezienswaardigheden van Leeuwarden op aangegeven. 

Ik sta hier bij de oude, markante scheve toren, de Oldehove, die een symbool van de stad is geworden. Hij staat in het oude centrum, dicht bij de grachtengordel en uit de geschiedenis blijkt, dat hij aan de rand staat van wat ooit de Middelsee was. De naam komt van de oude terp Oldehove, die samen met de terpen Nijehove en Hoek in 1435 de stad Leeuwarden vormden. 

                Hij moest groter worden dan de dom van Utrecht

In 1529 kreeg bouwmeester Jacob van Aaken opdracht van het stadsbestuur om een grote toren te bouwen bij de st. Vituskerk, die in 1435 was gebouwd. Die toren moest van de opdrachtgevers groter worden dan de dom van Utrecht en ook van de Martinikerk in Groningen. Maar bij de bouw bleek al bij een hoogte van tien meter, dat de slappe kleilaag in de bodem een verzakking veroorzaakte. Na enkele aanpassingen, die je kunt zien aan de kromming in de wand, is de toren uiteindelijk ongeveer veertig  meter hoog geworden, maar dus nooit helemaal afgebouwd. Je kunt boven op de toren van een prachtig uitzicht over de stad genieten, door alle 183 treden van de, inmiddels uitgesleten stenen trappen te nemen. De kerk op het plein is in de zestiende eeuw door storm verwoest en later afgebroken. Door het aanbrengen van fonteinen in de bestrating van het grote plein is de vorm van de kerk nog te  ontwaren. 

Ik loop door de Kleine Kerkstraat: ‘Twice crowned the best shoppingstreet in the Netherlands’, staat op de plattegrond en ik bekijk het smalle straatje opeens met andere ogen. Ik ken natuurlijk  het kaaswinkeltje , de leuke kledingzaken, de winkels met bloemen, met ijs en die met vis. Buiten staan allerlei attributen voor de winkels om de klanten naar binnen te lokken. De stralende zon maakt het vandaag extra gezellig. 

           Ik ken de weg als geen ander

Ik hoef natuurlijk niet, zoals veel anderen, constant op mijn plattegrond te kijken. Ik ken de weg als geen ander. Ik groeide hier immers op, ging er naar school en vond er mijn eerste en ook mijn tweede grote liefde. Toch zie ik de Nieuwestad met haar vele terrasjes aan de stadsgracht vandaag een beetje anders. Ik probeer te kijken met de ogen van onbekende bezoekers. Mooi zijn de eeuwenoude gevels die hun vormen weerspiegelen in het water van de gracht en vanaf hier kun je ook in een praam door al de mooie grachten varen. Hier sta ik op de plek, die ik dit voorjaar op een blokpaneeltje heb geschilderd. Het regende toen en ik raakte in de ban van de weerspiegeling van de huizen en mensen met een paraplu in het natte plaveisel. Het paneeltje is inmiddels verkocht in een galerie en ik vraag me af waar het nu staat of hangt en wie er naar kijkt. Is het ergens in Nederland of ver daarbuiten?

        De nevelfontein, door de maker fontein van de liefde genoemd

Veel van de met rode letters aangegeven bezienswaardigheden, zoals prachtige musea, de oude gevangenis die nu Blokhuispoort wordt genoemd, de Waag, de standbeelden van us Mem en us Heit en het grote stadspark de Prinsentuin maken, dat ik me vandaag een  beetje trots voel. Als de treinreizigers weer de stad verlaten en teruggaan naar het station, komen ze voorbij de nieuwe fontein op het stationsplein. Het zijn twee zeven meter hoge, van een soort wit marmer gemaakte kinderhoofden, die naar elkaar toegewend staan. Volgens de  beeldhouwer staan de kinderen met gesloten ogen over de toekomst te dromen. Soms verdwijnen ze in mistflarden, zoals de toekomst vaak figuurlijk in nevelen gehuld is. Bij het zien van deze indrukwekkende fontein, was ik die eerste keer sprakeloos. Minuten lang heb ik staan kijken. Echt een mooie aanwinst voor de stad. Het is een van de elf fonteinen die in de steden van Friesland zijn geplaatst dit jaar. Deze is van de kunstenaar Jaume Plensa en hij noemde de fontein ‘love’ . Kijkend naar de fontein, denk ik na over hetgeen ik me bij liefde voorstel.

          Ik ken de pleinen waar ik op warme zomeravonden danste

Er zijn vele soorten liefde. Naast die voor de dierbare mensen om me heen, voel ik ook liefde voor deze stad. Er is een soort gehechtheid ontstaan in de loop der jaren. Ik ken de straten waar ik langs liep naar school, de pleinen waar ik op warme zomeravonden danste, de huizen waarin ik woonde, de scholen waar ik les gaf, de plek waar verdriet was en die waar vriendschap ontstond. 

       Met de ogen open gebeurt er iets tussen mensen

Als ik naar die twee witte fonteinhoofden kijk, denk ik naast liefde ook aan contact. Als je zo dicht tegenover een ander mens staat moet je wel naar elkaar kijken. Dan moeten de ogen open. Dan pas  gebeurt er iets tussen mensen. Aandacht voor elkaar door naar elkaar te kijken, wordt nog intenser als je ook gaat praten. Je kunt zomaar een gesprek beginnen in een wachtkamer bijvoorbeeld, in een bus of in een trein, of lopend langs de stadsgracht. Een enkele vraag aan zomaar een vreemde kan het begin zijn van een gesprek en praten met elkaar brengt mensen dichterbij. Een vreemde is dan opeens niet meer een vreemde, een onbekende. Ik hoop dat de fontein van de liefde ook andere mensen aan het denken zet over wat liefde voor hen betekent. 

Foto: Ruben van Vliet for Leeuwarden-Friesland European Capital of Culture 2018

Deel dit artikel

Full 2
Culinaire routes
De leukste restaurants, de meest verfijnde smaken, de eerlijkste gerechten.
Full 2
Full 2
Fiets, wandel- en vaarroutes
Kom lekker in beweging en loop of fiets een mooie route!
Full 2
Full 2
Er op uit
Nederland is veelzijdiger dan je denkt. Laat het dagelijkse leven even achter je en geniet!
Full 2
Full 2
Schrijf mee
Vertel jij graag mooie verhalen? Schrijf dan mee met de redactie van 50+
Full 2
previous arrow
next arrow
Scroll naar boven
Scroll naar top