Rinnie’s blog – Verhalen van onderweg IV

Rinnie (78) vertelt over haar ervaringen en belevenissen in een eigen blog. Vandaag is ze op een markt. 

BLOG – Ik ben een half uur te vroeg, dus slenter ik om de tijd te doden langs de vele kramen op het plein bij de oude toren. Een flinke platte houten kist met een groot deksel van glas trekt mijn aandacht. Het is alsof ik door onzichtbare handen naar die vreemde kist word geduwd. Ik kan mijn ogen er in elk geval niet vanaf houden. Ik kom nooit op een antiekmarkt, weet ook eigenlijk te weinig van antiek om zomaar iets te gaan kopen, maar aan deze kraam kan ik niet voorbij lopen. Ik vraag of ik even in die kist mag kijken. Als het deksel openstaat zie ik het liggen. Een klein zilveren armbandje, gemaakt van oude dubbeltjes met koningin Wilhelmina er op. 

Het voelt na vijfentwintig jaar gemis weer zo eigen

Het past precies om mijn pols en het voelt na vijfentwintig jaar gemis weer zo eigen. Zou dit misschien ooit van mij zijn geweest? Zou dit kleinood gelijk met mijn andere sierraden lang geleden uit ons huis zijn gestolen? Ik kijk naar het ronde slotje, waaronder mijn geboortedatum ooit stond. Nee, de datum is verdwenen. Het zilver is daar erg dun. Zou het ter voorkoming van herkenning weggeslepen zijn?  Ik zoek naar een ander herkenningsteken. Ooit hebben mijn ouders er een extra dubbeltje tussen laten zetten, omdat mijn pols iets dikker was geworden. Dat kon je altijd blijven zien, want de oogjes zaten net iets lager. 

Armbandje

Ik krijg het niet meer uit mijn gedachten. Dit is vast mijn oude armbandje. Ik voel het, ik herken het. Vlak na de oorlog was er zeer weinig materiaal, maar juweliers hadden daar destijds iets op gevonden. Ze maakten van zilveren muntjes kleine sieraden, lepeltjes en ook armbandjes. Ik kreeg zo’n armband op mijn verjaardag in 1946. Wat was ik er blij mee en wat heb ik het veel gedragen, maar wat een schrik, toen tijdens een vakantie in 1980 ons huis overhoop was gehaald. Alle mooie sierraden verdwenen samen met andere waardevolle spullen in een pas gewassen sloop, waarna een puinhoop achterbleef.

Wat ga ik doen?

Daar sta ik dan op de markt met het kleinood in mijn handen. Wat ga ik doen? Koop ik mijn eigen armband terug? Nee, het is niet iets kostbaars, maar het is vooral de herinnering aan mijn moeder, die na alle verdriet, ontbering en spanning van de oorlog, iets moois wilde geven aan haar kinderen.

Vreemd

Nog even twijfel ik. Dan vraag ik de prijs. Misschien betaal ik wel veel te veel aan deze man, die misschien niet de dief, maar wellicht wel een heler is. Ik haal mijn schouders maar op bij die gedachte. Bewijzen kan ik niets, maar de herkenning blijft. Dus koop ik het armbandje terug. Thuis maak ik het schoon en schuif het met een tevreden glimlach om mijn pols. Vreemd toch, hoe ik juist bij die kraam moest zijn. Gestuurd? Toeval? Ik weet het niet. Maakt ook niet uit, maar als ik ’s avonds in bed kruip en de armband naast me op de toilettafel leg, zeg ik heel zachtjes: Dank je wel.  

Deel dit artikel

Laat een reactie achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Full 2
Culinaire routes
De leukste restaurants, de meest verfijnde smaken, de eerlijkste gerechten.
Full 2
Full 2
Fiets, wandel- en vaarroutes
Kom lekker in beweging en loop of fiets een mooie route!
Full 2
Full 2
Er op uit
Nederland is veelzijdiger dan je denkt. Laat het dagelijkse leven even achter je en geniet!
Full 2
Full 2
Schrijf mee
Vertel jij graag mooie verhalen? Schrijf dan mee met de redactie van 50+
Full 2
previous arrow
next arrow
Scroll naar boven
Scroll naar top