Schatzoeken in een modern jasje

De meesten van ons weten nog wel hoe spannend het was om als kind een schatkaart in handen te hebben met een kruisje erop en dan te zoeken naar de verborgen schat, maar is schatzoeken ook nog leuk als je volwassen bent? Wereldwijd vinden vijf miljoen mensen van wel. De oude vergeelde kaart is vervangen door een GPS-ontvanger en de schat door een waterdichte container. De jacht-op-de-schat 2.0 heet geocaching.

In Nederland wordt het spel door meer dan dertigduizend mensen gespeeld, in alle leeftijdscategorieën waaronder opvallend veel 50plussers. Maar ook hele gezinnen doen mee. Het is een combinatie van een buitensport en een spel. Doel is om lekker buiten in beweging te zijn en daar te zoeken naar een cache oftewel een verstopplaats met logboekje, door middel van GPS-coördinaten. Dit spel, dat is afgeleid van het oude Engelse oriëntatiespel Letterboxing waarbij vinders een aan zichzelf gerichte briefkaart achterlieten die vervolgens door de volgende vinder gepost moest worden, werd door de Amerikaan Dave Ulmer in een nieuw jasje gestoken. Doordat de GPS technologie in het jaar 2000 voor iedereen beschikbaar werd, had hij de kans om er een wereldwijd succes van te maken. En dat werd het ook.

Om zelf te ervaren wat geocaching is mag ik een middagje mee schatzoeken met Elske Zoer (48), oftwel Famke69. Ze is ermee in aanraking gekomen door haar vriend Albert, die tien jaar geleden al begonnen is. Elske heeft haar eerste cache gevonden in 2010 en de teller staat inmiddels op 613. Zij en Albert vonden elkaar niet alleen in het geocachen maar uiteindelijk ook in de liefde voor elkaar. Ze behoren niet tot de extreem fanatieke spelers die naar evenementen gaan en veel contact hebben met andere cachers of die een melding krijgen bij iedere nieuw verstopte schat en dan meteen gaan zoeken om de First finder te zijn, desnoods midden in de nacht. Ze zijn gematigd fanatiek, maar iedere vakantie gaat er wel een mapje mee met leuke caches in de omgeving. Afgelopen zomer in Noorwegen hebben ze er zestien gevonden. “Er bleek er één te liggen onder onze trekkershut,” zegt Elske. “Dat is geweldig, je wilt er niet thuis achter komen dat je die hebt gemist.” Verder trekken ze er af en toe in het weekend een dagje op uit. Hond mee, lekker naar buiten en nieuwe plekken verkennen. Dat is ook waar ze het voor doet. “Je komt op plaatsen waar je anders nooit zou zijn gekomen. De schat zit niet alleen in het vinden van de cache, maar ook in het ontdekken van bijzondere plekjes in binnen- en buitenland. Toen ik bij een goede vriend op bezoek was in Glasgow, moest hij overdag werken. Ik ben gaan geocachen en vertelde hem ’s avonds over mooie locaties waar hij zelf nog nooit was geweest. Dat vind ik leuk. Vaak staat er ook interessante informatie bij over de omgeving waarin je gaat zoeken. En je belandt in die achteraf straatjes en vergeten dorpjes waar je anders voorbij zou rijden.”

Hoe werkt het nou precies?

Maar hoe werkt het nou precies? Voordat je kunt beginnen moet je je aanmelden op de site www.geocaching.com. Je maakt een gratis account aan en kunt dan caches wereldwijd bekijken. Elske heeft er voor vandaag een paar in de buurt uitgekozen. Er staat precies bij wat de moeilijkheidsgraad is, hoe lang het duurt en hoe groot de schat is die je moet zoeken. Soms staat er ook een hint bij en aan de reviews kun je zien hoe anderen de cache beoordelen.
Tijd om het zelf te ervaren. De uitgeprinte beschrijvingen van de doelen van vandaag liggen klaar, het is mooi weer, de wandelschoenen zijn vastgesnoerd, de pen is gecheckt op voldoende inkt (je kunt echt niet zonder komen te zitten) en de GPS is opgeladen. We zijn er klaar voor. Het eerste doel is een Traditional Cache, oftewel een ‘oppikker’ om er even in te komen. De coördinaten die in de beschrijving staan leiden rechtstreeks naar de schat. Daar is het een kwestie van goed zoeken. Het kost even wat moeite, maar achter een klein luikje komt een kokertje te voorschijn met een ieniemienie logboekje erin. “Het geeft toch altijd weer een juichmomentje als het gelukt is,” zegt Elske tevreden. In het logboekje staan een heleboel namen en we lezen dat onder andere mr. Bean en Oppasoma ons voor zijn geweest. Ze voegt Famke69 toe aan het rijtje met de datum van vandaag. Thuis kan ze de geocache online ‘loggen’ om aan te geven dat ze hem heeft gevonden.

We gaan verder met een Multi Cache, die een puzzel bevat. De coördinaten van het beginpunt zijn bekend, de verstopplaats kun je alleen vinden als je onderweg de juiste antwoorden geeft en daarmee de coördinaten verdient. De tocht gaat door een klein dorpje, waar een tegel bij een school, een klein museum en een molen uiteindelijk de plaats verraden van de cache. Het is echt zo, het wandelen door het leuke dorpje met allemaal bruggetjes over het water is een beloning op zich. Vlakbij huis, maar toch onbekend. Bij het eindpunt speuren we vol verwachting als echte detectives om ons heen. “Ik kijk meestal in de omgeving naar dingen die niet kloppen, zoals een stoeptegel, platgetrapte planten, een buis of iets dat in een boom hangt.” Ergens goed verscholen ligt inderdaad een tegel met daaronder in de grond een vrolijke kinderdrinkbeker met een logboekje, goodies (leuke kleine kadootjes waar je er één van mag pakken als je er iets anders voor teruglegt) én een travelbug. Een travelbug is een plaatje met een uniek nummer dat online geregistreerd staat en de bug reist over de hele wereld. Als je er één vindt mag je hem meenemen en ergens anders weer in een cache stoppen en sommige bugs hebben een missie. Op deze staat: ‘I’d like to travel, keep me going – heading home (Nordrein Westfalen), coming from Lisboa’. Het bevestigt het internationale karakter van het spel. Jaren geleden hebben Elske en Albert zelf twee beertjes met een travelbug in een cache gestopt. Ze kunnen hun reis (over de wereld) volgen en Elske hoopt dat het lot de beertjes ooit weer samen brengt in dezelfde vindplaats.

Op de terugweg vinden we nog twee oppikkers, wat het totaal deze middag op vier brengt. De ene ligt verstopt in een lege (niet aangesloten) wandcontactdoos, de andere hangt met een magneet in een boom. We struinen onder bruggen en in de bosjes, onderzoeken systematisch en met de klok mee de omgeving. Het is wel zaak om niet té verdacht over te komen, want je wilt niet door een politieagent ondervraagd worden.

Helemaal ongevaarlijk is het spel trouwens niet

Iedereen mag een geocache maken, verstoppen en registreren, maar toestemming vragen is verplicht. Er zijn er in Nederland alleen al meer dan dertigduizend en er komen iedere dag nieuwe bij. Maar je moet je wel houden aan bepaalde regels, zoals respect hebben voor de natuur, niet op een gevaarlijke plaats verstoppen en geen vernielingen aanrichten. Dan kan iedereen er gewoon plezier aan beleven, want daar gaat het om. “Sommige mensen zijn enorm creatief. Je ziet de meest bijzondere dingen. We hebben een keer een cache gevonden in een kunststof paaltje met van die rode strepen erop. Ik had al heel lang gezocht toen ik tenslotte het paaltje maar eens grondig heb bekeken. Toen bleek dat die open en dicht kon, echt bijna onzichtbaar gedaan,” vertelt Elske. “In Flevoland is een cache die je vindt via een Harry Potter route, echt heel mooi. Verder zijn er nachtcaches die je alleen in het donker kunt vinden door middel van reflectoren en caches waar je thuis eerst een puzzel voor op moet lossen. Ideaal als het wat minder goed weer is. Soms zit je weken naar de oplossing te zoeken voordat je echt op pad kunt gaan. Voor kinderen zijn ook hele leuke dingen bedacht. Je kunt het op de fiets doen, lopend of in de auto. Met kinderen, kleinkinderen, alleen of met de hond. De mogelijkheden zijn legio en dat maakt het zo leuk.” Dat geocachers ook de natuur een warm hart toedragen blijkt uit de evenementen die georganiseerd worden waarbij tijdens het spel zwerfafval wordt verzameld en opgeruimd (Cache in Trash Out). Helemaal ongevaarlijk is het spel trouwens niet. “Je moet altijd blijven opletten. Toen wij in Noorwegen waren zat er één verstopt onder een brug waar het water onstuimig was en de stroming sterk. Die hebben we laten lopen, dat is een kwestie van gezond verstand.”

Er blijkt dus een hele verborgen wereld te zijn vol met schatten waar velen van ons nog nooit van hebben gehoord. We lopen er iedere dag langs in volledige onwetendheid. In geocachetaal zijn we Muggles (oftewel Dreuzels, ontleend aan de Harry Potter boeken) en de ingewijden proberen hun acties zoveel mogelijk voor ons verborgen te houden. Dat vindt Elske een grappig gevoel. “Net zoals de Dreuzels geen magie kennen, zo kennen heel veel mensen het fenomeen geocaching niet. Pas als ze zich erin gaan verdiepen, komen ze erachter dat er in hun eigen stad of dorp al jarenlang van alles verstopt ligt. Zoveel, dat je alleen al de caches in je eigen provincie nooit allemaal zult kunnen vinden. Leuk idee toch?” Nog één laatste waarschuwing voor iedereen die enthousiast is geworden: geocaching is verslavend en je kijkt nooit meer hetzelfde naar je omgeving.

Mocht je meer willen weten over geocaching dan kun je op www.geocaching.com de nodige informatie en filmpjes vinden. Registreren om te kunnen spelen kan daar ook en is gratis. Een GPS is vrij prijzig, maar tegenwoordig kun je ook de meeste smartphones gebruiken. Er zijn diverse gratis apps zoals Geocaching – Treasure Hunt.

 

Deel dit artikel

Laat een reactie achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Full 2
Culinaire routes
De leukste restaurants, de meest verfijnde smaken, de eerlijkste gerechten.
Full 2
Full 2
Fiets, wandel- en vaarroutes
Kom lekker in beweging en loop of fiets een mooie route!
Full 2
Full 2
Er op uit
Nederland is veelzijdiger dan je denkt. Laat het dagelijkse leven even achter je en geniet!
Full 2
Full 2
Schrijf mee
Vertel jij graag mooie verhalen? Schrijf dan mee met de redactie van 50+
Full 2
previous arrow
next arrow
Scroll naar boven
Scroll naar top